وضعیت توسعه و عدم تعادل درون منطقه ای استان تهران تشریح شد | سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران

رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران در ابتدای نشست با ذکر سابقه ای از وضعیت جغرافیایی استان تهران از سال 1335 تا 1375 به تشریح ابعاد توسعه ای، ظرفیتها و آسیب های استان تهران و همچنین وجود برخی عدم تعادل های درون منطقه ای پرداخت.
«گلدانی» با اشاره به مباحث کلان اقتصادی استان تهران اظهار کرد: طبق برآورد مقدماتی مرکز آمار ایران، سهم استان تهران از تولید ناخالص داخلی کشور از ۲۰.۵ درصد در سال ۱۳۹۰ به ۲۵.۱ در سال ۹۸ ارتقا پیدا کرده است و این رقم در سال ۱۳۹۹ به ۲۶.۱ درصد افزایش یافته است.
وی با اشاره به تاثیر چشمگیر استان تهران در اقتصاد کشور، یادآور شد: تهران خط دهنده و پیشران توسعه کشور است و در بسیاری از حوزه ها از جمله توسعه فناوری و شرکت های دانش بنیان، کشاورزی، صنعت و تولید در جایگاه ممتازی قرار دارد.
وی با اشاره به داده های مرکز آمار در حوزه اشتغال استان تهران بیان کرد: آمار اشتغال زایی در بخش های کشاورزی ۱٫۷ درصد، صنعت ۳۵٫۸درصد و خدمات۶۲٫۵ درصد و سهم شاغلان نیز بر اساس شاخص ۴۹ ساعت کار معمول و بیشتر، بالغ بر ۴۷.۴ درصد است.
وی با بیان اینکه قابلیت های مهم توسعه استان تهران در سه حوزه اصلی تقسیم بندی می شود، ادامه داد: فعالیت های دانش بنیان، کشاورزی فناورانه و توسعه زیرساخت های ترانزیتی از جمله ظرفیت های ممتاز استان است.
رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران گفت: نظام تصمیم گیری چهار سطحی، تهران را با چالش های فراوانی روبرو ساخته و از سوی دیگر، نرخ سرمایه اجتماعی و آسیب های اجتماعی، وضعیت مناسبی ندارد.
وی تاکید کرد: با توجه به تراکم جمعیت، مهاجر پذیری و جذابیت های تهران، شاهد اشباع جمعیت در تهران هستیم و این موضوع به روند مصرف منابع از جمله آب، انرژی و محیط زیست، تاثیر بسزایی داشته است.
وی در عین حال از عدم تعادل در ارائه خدمات بهداشتی، درمانی، خدمات آموزشی، خدمات فرهنگی و ورزشی و خدمات اجتماعی گفت و مهمترین مسائل و چالش های استان تهران را، حوزه های آب و انرژی، حمل و نقل، آموزش، محیط زیست برشمرد.
«حشمت الله سلیمانی» معاون هماهنگی برنامه و بودجه سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران نیز در این نشست مجازی گفت: چهار دسته عدم تعادل و توازن در رابطه با استان تهران وجود دارد که برای توسعه متوازن لازم است تا به این موضوعات کلیدی پرداخته شود.
وی «عدم تعادل شرایط تهران با پایتخت کشورهای در حال گذار»، «عدم تعادل میان استان تهران و سایر استان های کشور»، «عدم تعادل میان شهرستان تهران با بقیه شهرستان های استان» و «عدم تعادل میان مناطق 22 گانه شهر تهران» را از موضوعاتی بیان کرد که استان تهران را متمایز ساخته است.
وی اظهار داشت: فرونشست زمین، بحران آب، ترافیک، مهاجرت و رشد جمعیت از مهمترین چالش هایی است که پایتخت با آن درگیر شده و از این‌رو استان تهران باید در برنامه ریزی های کلان، متفاوت از سایر استان ها دیده شود.
وی در ادامه به سند آمایش سرزمین اشاره کرد و افزود: این سند، مبنای قابل اتکا برای برنامه ریزی موفقیت آمیز و پیشگیری از بروز مشکلات آینده برای استان تهران است.
معاون هماهنگی برنامه و بودجه سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران یادآور شد: برای دستیابی به اهداف سند آمایش باید زمینه سازی برای «مهاجرت معکوس از استان»، «رفع محرومیت در بخش خدمات و امکانات» و «دستیابی به سطح مناسبی از برخورداری» ایجاد شود.
وی همچنین تحول در مشارکت مردمی در زمینه سرمایه گذاری و تولید، توسعه شرکت های دانش بنیان و استفاده از فناوری در فرایند تولید و خدمات و همچنین افزایش بهره وری را از اولویت های استان تهران در برنامه هفتم توسعه بیان کرد.