به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی سازمان برنامه و بودجه استان تهران، معاونت آمار و اطلاعات سازمان برنامه و بودجه استان تهران نتایج طرح آمارگیری نیروی کار استان تهران در فصل بهار 1396 را منتشر کرد.

طرح آمارگیری نیروی کار با هدف برآورد شاخص های نیروی کار به صورت فصلی و سالانه و همچنین تغییرات آن در کشور و استان با روش نمونه گیری چرخشی در فصول مختلف سال اجرا می شود. این طرح اولین بار در سال 1384 آغاز شد و از آن زمان تا کنون در ماه میانی هر فصل اجرا شده
است.

در استان تهران برای انجام این طرح در بهار 1396 ، 32 نفر نیروی آمارگیر، بازبین، کدگذار و مسئول گروه و کارشناس مسئول مشغول به فعالیت بوده اند. در این فصل 220 خوشه شامل 12 خانوار را آمارگیری کرده اند و در مجموع از 1560 خانوار در بهار 1396 آمارگیری شده است.

نمونه های این طرح در سطح استان بهینه شده اند و امکان ارائه گزارش در سطح شهرستان و یا شهر وجود ندارد.

نتایج طرح وضعیت نیروی کار استان تهران- بهار 1396 به شرح ذیل است:

* نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت 10 ساله و بیشتر 41/1 درصد بوده، به عبارت دیگر از جمعیت 10 ساله و بیشتر استان تهران 41/1 درصد شاغل یا خواهان انجام کار بوده اند. این نرخ در مقایسه با فصل قبل به میزان 1/1 درصد افزایش یافته است.

* به طور کلی مقایسه آمارها از سال 91 تا 96 بیانگر افزایش نرخ مشارکت اقتصادی از فصل زمستان سال قبل به فصل بهار سال جاری است. (به جز زمستان 93 به بهار 94)، همچنین نرخ مشارکت اقتصادی درفصل بهار 96 نسبت به فصل مشابه سال قبل نیز شاهد افزایش 0/6 درصدی بوده است.

* نرخ مشارکت اقتصادی در بین مردان نسبت به زنان و در نقاط روستایی نسبت به نقاط شهری بیشتر بوده است.

* نرخ بیکاری در فصل بهار معادل 11/2 درصد بوده که در مقایسه با فصل قبل از آن، 1/4 درصد افزایش یافته است. با بررسی روند نرخ بیکاری استان تهران در سالهای 94 الی 96 در فصل های زمستان و بهار مشخص می شود که نرخ بیکاری در فصل بهار نسبت به فصل قبل افزایش یافته است. همچنین نرخ بیکاری فصل بهار 96 نسبت به مشابه سال قبل کاهش یافته، به طوریکه از 13/5 درصد در سال 95 به 11/2 درصد در سال 96 رسیده است.

* افزایش نرخ بیکاری در فصل بهار 96 نسبت به فصل قبل در ضمن افزایش نرخ مشارکت اقتصادی بوده است.

* به طور کلی نرخ بیکاری در بین جوانان 24-15 ساله و 29-15 ساله ( 23/5 و 22/2 ) بسیار بیشتر از نرخ بیکاری کل(11/2) است. علیرغم افزایش نرخ بیکاری در گروههای سنی جوانان 24 - 15 ساله و 29 - 15 ساله نسبت به فصل قبل، نرخ بیکاری این گروههای سنی نسبت به فصل مشابه سال قبل کاهش یافته است.

* نرخ بیکاری مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده است به طوری که در مناطق شهری نرخ بیکاری معادل 11/3 و در مناطق روستایی معادل 9/3 بوده است. همچنین نرخ بیکاری زنان بیشتر از مردان بوده است.

* نرخ بیکاری استان تهران از کل کشور (12/6) کمتر بوده است. در مجموع نرخ بیکاری 18 استان کمتر از کشور و 13 استان بیشتر از کشور بوده است. استان مرکزی با 7/8 کمترین و استان البرز با 20/4 بیشترین نرخ بیکاری را در بین استانها داشته اند.

* بررسی نتایج طرح نشان می دهد که 5/4 درصد از جمعیت شاغل استان تهران دارای اشتغال ناقص زمانی بوده اند. این سهم نسبت به فصل مشابه سال قبل 3/3 و همچنین فصل قبل 4/4  افزایش یافته است. این شاخص در بین مردان بیشتر از زنان و در نقاط شهری بیشتر از نقاط روستایی بوده است. قابل ذکر است که این نوع از اشتغال نیازهای شخص و خانواده را برآورده نمی کند و با کار شایسته نیز همخوانی ندارد.

* بررسی اشتغال در بخش های عمده اقتصادی استان تهران در بهار 1396 نشان می دهد که بخش خدمات با 65/2 درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است. در مراتب بعدی بخش های صنعت با 33/5 درصد و کشاورزی با 1/3 درصد قرار دارند. در مقایسه با فصل قبل سهم بخش خدمات و کشاورزی افزایش یافته اما سهم بخش صنعت کاهش داشته است.

* در بهار 1396 معادل 80/7 درصد از شاغلین استان تهران در بخش خصوصی و 19/3 درصد در بخش عمومی شاغل بوده اند.

* بررسی سهم شاغلین 10 ساله و بیشتر با ساعت کار معمول 49 ساعت و بیشتر نشان می دهد که 52/8 درصد شاغلین به طور معمول بیش از 49 ساعت در هفته کار می کنند(کار بیش از اندازه). این سهم از شاغلین نسبت به فصل مشابه سال قبل از آن 7/2 درصد رشد داشته است که ناشی ار رکود در بازار است. این شاخص در بین مردان نسبت به زنان و در نقاط روستایی نسبت به نقاط شهری بیشتر بوده است.

برای دریافت جدول و نمودارهای طرح اینجا مراجعه کنید.