شهرام عدالتی در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی سازمان برنامه و بودجه استان تهران، درباره دومین کنفرانس بین المللی شهرسازی مدیریت و توسعه شهری که همزمان با اولین کنگره معماری در شهر شیراز برگزار شد، گفت: محوریت این کنفرانس، شهرسازی وتوسعه پایدار، مدیریت، برنامه ریزی و طراحی شهری، به همت دانشگاه علم و صنعت و موسسه خوارزمی بود. در این کنفرانس 500 مقاله شامل  300 مقاله در حوزه شهرسازی و 200 مقاله درباره معماری ارائه و حدود 20 مقاله برای سخنرانی انتخاب شد.

وی با اشاره به سخنرانی خود با موضوع "جایگاه برنامه ریزی منطقه ای در لایحه برنامه ششم توسعه"، گفت: مفهوم "منطقه بندی" در حوزه برنامه ریزی میان مدت کشور، بویژه در برنامه پنجم عمرانی قبل از انقلاب ایجاد شد. بر اساس این برنامه به دلیل تنوع اقلیمی و قومی شرایط همگونی در کشور وجود ندارد، بنابراین در این دهه با مطالعه، اسناد و مصوبات وارد حوزه برنامه ریزی و به تعبیری برنامه ریزی منطقه ای شدیم.

عدالتی ادامه داد: مهمترین مطالعات برنامه ریزی منظقه ای قبل از انقلاب آمایش سرزمین بود، این مطالعات با مشاور فرانسوی به نام ستیران و با هدف کاهش نابرابری مناطق، اثربخشی مناطق در تحقق اهداف توسعه، کاهش حاشیه نشینی، توزیع برابر ثروت در تمام مناطق، تقویت روستاها، جلوگیری از مهاجرت شدید انجام گرفت.

سرپرست معاونت توسعه و برنامه ریزی سازمان برنامه و بودجه  استان تهران افزود: برنامه های میان مدت قبل از انقلاب به نام عمرانی و بعد از انقلاب برنامه های توسعه نام گرفت، به همین ترتیب برنامه اول بعد از انقلاب برای بازسازی سرزمین بعد از جنگ، برنامه دوم ساخت زیرساخت ها و سد سازی و برنامه سوم برنامه ریزی منطقه ای در ایران را وارد مرحله نوین کرد.

عدالتی اظهار کرد: برنامه سوم بدون شک مهمترین برنامه ای بود که بسیاری از ابزار برنامه ریزی منطقه ای را ایجاد کرد. شورای برنامه ریزی و توسعه که امروز در همه استان ها تشکیل می شود، مولود همین برنامه است. این مهم در راستای تمرکز زدایی از نظام ملی تصمیم گیری بود. نظام درآمد و هزینه، ایجاد خزانه معین استان تهران برای اولین بار، افزایش سهم اعتبارات استانی در حوزه عمرانی از 14 درصد به 50 درصد از جمله اهداف برنامه سوم بود.

سرپرست معاونت توسعه و برنامه ریزی سازمان برنامه و بودجه  استان تهران گفت: برنامه چهارم و پنجم در عمل رویکرد برنامه سوم را دنبال نکرد و در عمل، مسیر برنامه سوم با چالش های اجرایی و حقوقی متعددی روبه رو شد.برای مثال طی یک تحولات جهشی ده شهر نخست ایران 40 درصد جمعیت کشور را در بر گرفت، ترکیب جمعیتی روستا و شهر به شدت تغییر کرد و یک جامعه روستایی ایرانی در دهه 35 به جامعه کاملا شهری در دهه 90 تبدیل شد.

عدالتی با اشاره به برنامه ششم توسعه و برنامه ریزی منطقه ای موجود در آن گفت: ماده سوم لایحه برنامه ششم، مکان محوری که یکی از مصادیق آن توسعه سواحل مکران در جنوب با هدف جذب جمعیت و ایجاد قطب جدید اقتصادی است، همچنین ساماندهی کلان شهرها با معضل حاشیه نشینی را مورد بررسی قرار داده است.

وی ادامه داد: ماده 4 لایحه برنامه ششم جدی ترین اتفاق در برنامه ریزی منطقه ای است که در آن اختیار "توزیع و تصمیم گیری مالیات بر ارزش افزوده" برعهده سازمان برنامه و شورای برنامه ریزی و توسعه استان است.پیش از این مبلغ مالیات بر ارزش افزوده از سوی امور مالیاتی مستقیم به حساب شهرداری ها و دهیاری ها واریز می شد و شورای برنامه ریزی در منابع و مصارف از منظر درآمد ها دخالتی نداشت.

عدالتی به ماده 25 لایحه برنامه ششم توسعه مبنی بر "احیای نظام درآمد و هزینه" اشاره کرد و گفت: این نظام باید به رسمیت شناخته شود و ماهیت استانی درآمدها، فرصت های اقتصادی و بودجه ریزی و برنامه ریزی دقیق تر شود.