پایگاه اطلاع رسانی سازمان برنامه و بودجه استان تهران/سید هادی کسایی زاده: سازمان بازرگانی استان تهران از سال 1359 با ریاست «نیل فروشان»  با جدائی از وزارت بازرگانی تازه شکل گرفته به عنوان یک اداره و در خیابان خردمند جنوبی آغاز بکار کرد که شامل بخش ستاد بسیج اقتصادی، بخش لوازم خانگی، بخش لوازم ساختمانی بود.  در ادامه فرازو نشیب های اداری سازمان درسال 1369 به خیابان عبده واقع در خیابان کریمخان نقل مکان کرد و در همین ایام نیز دومین رئیس سازمان به نام «فریدونی» ریاست را بر عهده داشت.

نقل مکان سازمان بازرگانی استان تهران به محل فعلی در سال 1370 انجام گرفت و طی این سالهای هم از «طاهری» و «کربلائی» و «فیض» به عنوان روسای انتصابی نام برده می شود. در ادامه ودر سال 76 «محمد حسن  امر اللهی» به عنوان  مدیر کل اداره بازرگانی استان تهران منصوب و در سال 81 با ادغام اداره بازرسی و نظارت استان تهران و اداره بازرگانی استان تهران، سازمان بازرگانی استان تهران تاسیس شد.

در سال 84  «امرالهی» بعد از گذشت  9 سال جای خود را به «سید حمید صافدل»  داد و در سال 86  هم  «قلی زاده» این مسوولیت را برعهده گرفت که در سال 88  پس از 15 ماه خدمت «سیدعلی موسوی» به ریاست سازمان بازرگانی استان تهران منصوب شد که پس از گذشت 8 ماه عباس قبادی 28/11/88 ریاست سازمان بازرگانی را به عهده گرفت.

پس از آن با توجه به ادغام وزارت خانه های بازرگانی و صنایع و معادن، سرپرستی دو سازمان بازرگانی و صنایع و معادن استان تهران با نام جدید صنعت، معدن و تجارت در تاریخ 20/6/90 به «ید اله صادقی» محول شد.  درتاریخ 27/10/93 تصدی سازمان صنعت، معدن وتجارت با حکم مقام عالی وزارت به محمد رضا مس فروش واگذار شد.

در ذیل بخشی از گفتگو با محمد رضا مس فروش را می خوانیم:

*کسایی زاده: آقای مس فروش در مورد مصوبات ستاد رفع موانع تولید استان تهران توضیح دهید، اینکه تا چه حد موفق بودند؟

-مس فروش: مصوبات در حوزه اقتصادی و تجارت و صنعت تاکنون ۱۶۲۰ مصوبه بوده است که ۸۵۰ تا اجرایی شده و مابقی به دلیل ادا و اطوار و سختگیری سیستم های کمک کننده هنوز به مرحله اجرا در نیامده است.

*اگر بخواهیم ۵ مانع اصلی تولید در تهران را نام ببریم؟

-مشکلاتی که تا به حال در حوزه کسب و کار و صنعت چه در حد ملی چه در حد بین المللی شناسایی شده بیش از صد مورد بوده که همگی آنها بر اثر نوسانات نرخ ارز و مشکلات تامین اجتماعی و مشکلاتی از این قبیل به وجود آمده است که خوشبختانه آمارهای هفتگی روند بهبود را نشان می دهد، هرچند این روند به کندی صورت می گیرد.

*نگفتید سازمانهایی که مانع تولید می شوند چه ارگانهایی هستند؟

-فرآیندهایی که کمر صنعت ایران را شکسته است یکی سیستم بانکداری ضعیف کشورمان است و دو مورد دیگر سیسیتم غیر منطقی مالیات و سازمان تامین اجتماعی هستند.

*در حوزه صنعت سرمایه گذاران جدید داشتیم؟

-بله در واقع ماموریت های ما در استان تهران با کل کشور متفاوت است. ما در تهران ماموریت توسعه ای نداریم بلکه ماموریت ما بهبود شرایط موجود و استقرار صنایع دانش بنیان است.

*سرمایه گذاران زیادی به دفتر شما مراجعه می کنند؟

-ما در سال جاری بالغ بر ۲۰ هیات سرمایه گذار مراجعه کننده داشتیم. مثل یک گروه سرمایه گذار چینی که از ما درخواست زمین کردند تا در عوض یک هزار شغل ایجاد کنند و از کشورهایی مثل ایتالیا و فرانسه و نروژ و آلمان هم به دفتر ما مراجعه کردند تا در زمینه محصولات مختلف آغاز فعالیت کنند.

*با چه تعداد از مراجعه کنندگان تا به حال پای قرارداد رفتید؟

-یک گروه خودروسازی و علاوه بر آن یک گروه صنایع غذایی از ایتالیا و گروهی دیگر از هلند که در حال حاضر از ظرفیت های خالی موجود در کارخانجات بهره برداری می کنند به این صورت که مواد خام وارد می کنند و تولید محصول را در اینجا انجام می دهند و سپس محصول را به اسم خودشان صادر میکنند.

*برجام بر صنعت و تجارت کشور چه تاثیری داشت؟

-پس از برجام اعلام کردند که تمامی مشکلات به یکباره حل می شود که در واقع اینطور نبود، بلکه مسائل باید یک به یک و به تدریج رفع شوند. مثلا ما نیاز جدی به سرمایه گذاران بین الملل و توسعه صادرات غیر نفتی داریم، چون صنعت ایران جوان است و با صنعت کشورهای اروپایی هنوز خیلی فاصله داریم.

*ساماندهی شرایط موجود چگونه عملی می شود؟

-این ساماندهی تنها در صورتی انجام می شود که تکنولوژی ها توسعه و ارتقا یابند، مثلا برخی کارخانجات هنوز از تکنولوژی ۴۰ سال پیش استفاده می کنند که این در دراز مدت می تواند آسیب برساند همه این افراد می توانند از فضاهای موجود استفاده کنند و کار خود را رونق ببخشند چرا که صنعت به توسعه زنده است.

*در انتخاب مکان ها برای سرمایه گذاران مافیا و افراد سیاسی نقشی ندارند؟

-خیر اینطور نیست که ما بگوییم کدام صنعت به کجا برود بلکه هر صنعتی با توجه به نوع کار و تولیداتش شهرک خود را انتخاب می کند، شهرکی که بیشتر سازگاری داشته باشد.

*چرا مناطقی مانند قلعه نو ورامین که بی استفاده ماندند برای ساخت شهرک های صنعتی استفاده نمی شود؟

-متاسفانه سرمایه گذاران از مناطقی که آب و هوای مناسب ندارد استقبال نمی کنند به همین دلیل هم در غرب و جنوب غرب استان سرمایه گذاری خیلی بیشتر از جنوب شرق است.

*برای کارخانه دارانی که در حال ورشکستگی اند، مشاوره دارید؟

-بله، من معتقدم در این شرایط که فرد بسیار تحت فشار است سازمان صنعت و معدن حتی در صورتی که راهکار مناسبی برای آنها ندارد باید آنها را التیام ببخشد و امکانات موجود را تا حد توان در اختیار آنها بگذارد برای مثال از طریق وام های مدت دار و سیستم سرمایه در گردش به آنها کمک نماید.

*یعنی مشاوران حرفه ای یا گروهی به عنوان خیرین صنعت دارید که بتوانند به آنها کمک کنند؟

-متاسفانه کارخانجات ما در حال حاضر افراد کار بلد و مشاوران تخصصی اقتصادی ندارند که بعدها می تواند همان مشکل کاشی سازان استان یزد را به وجود بیاورد که با وجود کیفیت بسیار مطلوب تولیدات پس از ظهور رقبای قدرتمند ضرر کردند چرا که همه آنها از لحاظ اقتصادی و بازاریابی کم سواد بودند.

* در مورد پلاسکو نظرتان را بفرمایید اینکه آیا درست است همچین بنایی دوباره در تهران ساخته شود یا در شهرک های صنعتی؟

-ما در قرچک ورامین کارگاه های کوچک ۲۵۰ متری به وجود آوردیم که همه صنف های تولیدی می توانند از آنها استفاده کنند. همانطور که تاکنون هم مثلا در صنف آجیل و خشکبار ۷۰ تا ۸۰ نفر از این کارگاه ها خریداری کردند و به زودی مشغول به کار می شوند.