به گزارش خبرنگار پایگاه خبری سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان تهران، پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلات گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ در جهان معاصر است.

گسترش پدیده به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است. کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به طور مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند، به طوری که این امر آن‌ها را در بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه و تجربهٔ دوران کودکی بی‌بهره می‌سازد و سلامت روحی و جسمی آن‌ها را تهدید می‌کند.

بر اساس آمار سازمان جهانی کار (ILO)، سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان محروم از کودکی می‌شوند. طبق این آمار ۱۲۰ میلیون نفر از آن‌ها وارد بازار کار شده و مشغول به کار تمام‌وقت هستند. ۶۱ درصد این کودکان در آسیا، ۳۲ درصد در آفریقا و ۷ درصد در آمریکای لاتین زندگی می‌کنند.



 

طی تحقیق و پژوهش آماری از سوی کارگروه اجتماعی استان تهران طی سال های 1392 تا 1396 برای تهیه سند کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی، تعداد کودکان کار و خیابان در ایران رشد داشته و در سال 1392، تعداد کودکان کار کل کشور 4894 نفر، در سال 1393، 5949 نفر، در سال 1394، 5428 نفر، در سال 1395، 9287 نفر و در سال 1396 ، 9005 نفر بوده است.

این درحالی است که تعداد آمار کودکان کار استان تهران 993 نفر، در سال 1393، 1514 نفر، در سال 1394، 797 نفر، در سال 1395، و 3744 نفر در سال 96 بوده است.

براساس این گزارش، بیش از 41 درصد کودکان کار کل کشور در استان تهران حضور داشته اند.

انتهای پیام./