«علاءالدین ازوجی» اظهار داشت: عدم وابستگی در برنامه هفتم به منابع عمومی، منوط به هدایتگری و آینده نگری مناسب «سازمانکار» است تا تمرکز زدایی نظام درآمد و هزینه به خوبی محقق شود و علاوه بر رشد و توسعه، شاهد رعایت عدالت در بیشتر شاخص ها خواهیم بود.
عضو کمیسیون هماهنگی، تلفیق و نظارت بر برنامه هفتم توسعه با تاکید بر اینکه برنامه موفق باید قابلیت اجرا و یا اثربخشی در سطوح کلان را داشته باشد، اظهار داشت: آیندهنگری و کلاننگری، دو موضوعی است که موجب رشد فراگیر خواهد شد.
وی با اشاره به عدم برخورداری برخی شهرستانها و استانها نسبت به شاخصهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی پایتخت، خاطر نشان کرد: در برنامهریزی هفتم توسعه، باید طوری عمل شود که سایر استان ها، پیرامون و یا وابسته به مرکز نشود و در عین استقلال، به شاخصهای مطلوب دسترسی پیدا کنند.
«علاءالدین ازوجی»، استقرار «نظام درآمد – هزینه» و «تمرکز زدایی اقتصادی» را دو بال توسعه و پیشرفت بیان کرد و افزود: در اقتصاد منطقه ای، منافع حاصل از صرفه جویی در تجمع امکانات را می توان به مناطق محروم اختصاص داد و اجرای طرح «شهر – منطقه» می تواند زمینه ساز این موضوع شود.
وی، هزینهکردِ صرفه جویی ناشی از تجمع نیروی انسانی، مراکز تخصصی و درآمد بالای عمومی و غیر عمومی استان تهران را بستر ساز توسعه بیان کرد و گفت: برخی موضوعات مثل «اقتصاد دانش بیان» پیشران توسعه، برخی بستر ساز و برخی نیز بحران ساز است که اینجا نقش برنامهریزی اهمیت بیشتری پیدا میکند.
رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان تهران افزود: تدوین برنامه با افق 5 ساله برای مردم، فعالان اقتصادی و برنامهریزان، بسیار مهم است و این سازمان، وضعیت موجود و مطلوب آینده را ترسیم خواهد تا با خط مشی ترسیم شده به اهداف توسعه برسیم.
عضو کمیسیون هماهنگی، تلفیق و نظارت بر برنامه هفتم توسعه تاکید داشت: در برنامه هفتم توسعه، عدم دخالت دولت در حوزه اجرا برای حمایت از بخش خصوصی و تقویت نقش دولت به عنوان تنظیم کننده و نظارت در سطوح مختلف ملی، استانی و شهرستانی، مورد توجه است.